Szkoła podyplomowa jest wyzwaniem. Bez względu na to, na jakim uniwersytecie studiujesz lub jaką dziedziną się zajmujesz, będziesz musiał poradzić sobie ze znacznym obciążeniem pracą i zrównoważyć swoje zobowiązania akademickie z innymi obowiązkami. Dla doktorantów z rodzinami osiągnięcie tej równowagi może być szczególnie trudne.
Kroki
Część 1 z 3: Przygotowanie do nowych wyzwań
Krok 1. Odrób pracę domową
Zrozum, że nawet jeśli byłeś wybitnym studentem (jak większość absolwentów), będziesz musiał stawić czoła zupełnie innym wyzwaniom na studiach magisterskich. Specyficzny charakter twoich zajęć, badań, nauczania i obowiązków laboratoryjnych będzie się znacznie różnić w zależności od twojej dziedziny, szkoły i twojego wydziału, podobnie jak twoje potencjalne wypłaty i pakiety finansowania, więc przeprowadź badania i dowiedz się, co dokładnie, na które się zapisujesz.
- Wiele stron internetowych wydziałów zawiera odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące poszczególnych programów, więc zacznij od tego, aby zorientować się, jakie mogą być twoje obowiązki jako absolwenta.
- Rozważ również skontaktowanie się z obecnymi uczniami. Większość programów ma dyrektora studiów podyplomowych, który może skontaktować cię ze studentami w twoim programie. Następnie możesz wysłać e-mail lub dwa, aby zadać bardziej szczegółowe pytania. Obecni studenci mogą mieć wgląd w standardowe obciążenie pracą i pakiety finansowania i – w przeciwieństwie do strony internetowej – mogą ujawniać potencjalne wady zdobywania dyplomu na swoim wydziale.
Krok 2. Wyjaśnij swoje cele
Szkoła podyplomowa nie jest czymś do zrobienia tylko dlatego, że nie możesz myśleć o niczym innym, co można zrobić ze swoim życiem. Nikt nie powinien poświęcać lat, pieniędzy i energii na studia magisterskie bez jasnego określenia swoich celów i tego, co jest wymagane do ich osiągnięcia. To jest podwójne dla osób z rodzinami. Poznaj powody, dla których chcesz ukończyć studia magisterskie i przeprowadź dodatkowe badania na temat tego, jak będą wyglądać Twoje możliwości po ukończeniu studiów – nie zakładaj tylko, że masz tytuł magistra lub doktora. zapewni ci wspaniałą pracę.
Wiele osób w świecie akademickim niechętnie się do tego przyznaje, ale rynek pracy dla naukowców jest obecnie fatalny, zwłaszcza w naukach humanistycznych i społecznych. Jeśli chcesz ukończyć studia magisterskie w jednej z tych dziedzin, zastanów się dwa razy: nawet jeśli pójdziesz na najlepszy program i będziesz dobrze sobie radził, możesz znaleźć się, za pięć do dziesięciu lat, z imponującym doktoratem, znaczącym dług i brak pracy. Dla doktorantów z rodziną może to być szczególnie kłopotliwe. Przeprowadź badania i wejdź z otwartymi oczami (jeśli w ogóle)
Krok 3. Omów swoje plany ze swoim partnerem
Jeśli jesteś w związku małżeńskim lub w zaangażowanym związku, konieczne jest omówienie nadchodzących wyzwań ze współmałżonkiem lub partnerem. Dla większości osób z rodzinami rozpoczęcie studiów magisterskich będzie wiązało się z przeprowadzką, rzuceniem pracy, stworzeniem nowego budżetu, dokonaniem nowych ustaleń dotyczących opieki nad dziećmi i ponowną oceną podziału pracy w gospodarstwie domowym. Są to ważne, zmieniające życie zmiany, więc staraj się o nich otwarcie i szczerze dyskutować.
Jeśli twój partner nie jest naukowcem, może nie w pełni rozumieć, jak będą wyglądać twoje nowe zobowiązania. Gdy sam przeprowadzisz badania, upewnij się, że przekazujesz swoją wiedzę i wyjaśniasz potencjalne nieporozumienia – poinformuj swojego partnera, na przykład, jeśli uważasz, że będziesz musiał pracować w weekendy lub podróżować w celach badawczych
Krok 4. Przygotuj swoje dzieci
Jeśli twoje dzieci są wystarczająco duże, by to zrozumieć, musisz również otwarcie z nimi przedyskutować swoje plany. Pamiętaj, że Twoja decyzja o uczęszczaniu na studia podyplomowe zmieni również ich życie: prawdopodobnie będą musieli dostosować się do nowych szkół lub placówek opieki nad dziećmi, zmian w harmonogramach i mniejszej ilości czasu z Tobą. Bądź z nimi szczery, w sposób odpowiedni do ich wieku i poziomu dojrzałości, i wyjaśnij, dlaczego podążasz tą ścieżką.
Krok 5. Pomyśl o pieniądzach
Bez względu na sytuację finansową, studia podyplomowe to wydatek, który należy dokładnie rozważyć. Najlepiej byłoby unikać chodzenia na studia podyplomowe, zwłaszcza z nauk humanistycznych i społecznych, chyba że jesteś w pełni finansowany przez wybrany przez Ciebie program – „w pełni finansowany” ogólnie oznacza, że otrzymujesz zwolnienie z czesnego i skromne miesięczne stypendium, często w zamian do zajęć dydaktycznych lub laboratoryjnych. Ale osoby z rodzinami powinny zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza że „pełne finansowanie” prawdopodobnie nie będzie obejmować pieniędzy na wydatki takie jak opieka nad dziećmi.
- Z wyprzedzeniem zbadaj koszty opieki nad dziećmi. Jeśli byłeś rodzicem przebywającym w domu i planujesz zapłacić za opiekę nad dzieckiem po raz pierwszy, możesz nie mieć pojęcia, jak drogie mogą być te usługi. Jeśli rezygnujesz z pracy w „prawdziwym świecie”, aby uczęszczać na studia podyplomowe, możesz nie zdawać sobie sprawy, jak niewystarczające będzie twoje stypendium po odjęciu od niego kosztów opieki nad dzieckiem. Tak czy inaczej, musisz wiedzieć, w co się pakujesz.
- Upewnij się, że sprawdziłeś wszelkie ulgi podatkowe lub odliczenia związane z kosztami opieki nad dzieckiem.
- Uwzględnij również zmiany w dochodach partnera. Jeśli jesteś w związku małżeńskim lub w związku, dochód twojego partnera również musi zostać oszacowany. Czy przeprowadzasz się do szkoły podyplomowej? Jeśli tak, Twój partner prawdopodobnie będzie musiał znaleźć nową pracę – jak w międzyczasie opłacisz rachunki? Czy Twoja decyzja o uczęszczaniu na studia podyplomowe wpłynie na harmonogram pracy Twojego partnera lub możliwości nadgodzin? Jeśli tak, musisz to również wziąć pod uwagę.
Krok 6. Ostrożnie podchodź do kredytów
Możesz ulec pokusie uzyskania jak największej pomocy finansowej od rządu, ale chociaż ta decyzja może być atrakcyjna w tej chwili, prawdopodobnie jest to nierozsądne na dłuższą metę. doktorat zwłaszcza programy zajmują bardzo dużo czasu; dług się powiększy, a potem w końcu zmierzysz się z okropnym akademickim rynkiem pracy. Jak go spłacisz?
Część 2 z 3: Rozpoczęcie szkoły podyplomowej z rodziną
Krok 1. Poświęć trochę czasu na obserwację kultury swojego działu
Rozpoczynając studia podyplomowe, zwracaj uwagę na to, co dzieje się wokół ciebie. Czy w twoim programie są inni rodzice? Czy członkowie wydziału wydają się wspierać doktorantów z zewnętrznymi obowiązkami? Ile czasu wydają się spędzać w biurze absolwenci odnoszący sukcesy? Czy uczą się wieczorami iw weekendy? Odpowiedzi na te pytania pomogą Ci zidentyfikować potencjalne problemy i jak najszybciej dostosować się do wymagań Twojego programu.
Krok 2. Dowiedz się, jakie zasoby są dla Ciebie dostępne
Wiele uniwersytetów posiada centrum zasobów rodzinnych lub inne usługi dostępne dla absolwentów lub młodych wykładowców.
- Skorzystanie z tych zasobów przed zaangażowaniem się w instytucję to dobry pomysł. Centrum zasobów może dać ci wyobrażenie, czy uniwersytet jest przyjazny rodzinie.
- Niektóre instytucje oferują nawet możliwości zatrudnienia lub zbierają oferty pracy dla współmałżonków absolwentów.
Krok 3. Porozmawiaj ze swoim doradcą
Większość absolwentów otrzymuje doradcę lub mentora po wejściu do programu. Niech ta osoba wie, że jesteś rodzicem. On lub ona może udzielić ci konkretnej porady na temat zrównoważenia zobowiązań rodzinnych z obowiązkami akademickimi.
- Jeśli wyznaczony doradca nie jest sympatyzujący z twoją rodziną, spróbuj znaleźć innego osobistego mentora, który będzie bardziej zgodny z twoją perspektywą.
- Podobnie jak w przypadku większości interakcji na studiach podyplomowych, twój ton i nastawienie mają tutaj znaczenie. Nie jęcz i nie skarż się swojemu doradcy na to, jak trudno jest pogodzić szkołę i rodzinę i nie żądaj specjalnego traktowania, ponieważ jesteś rodzicem. Uczysz się być profesjonalistą, więc zachowuj się jak jeden. Staraj się mieć pewność, że „mogę to zrobić!” postaw, ale bądź otwarty na wszelkie porady lub konstruktywną krytykę, którą oferuje twój doradca.
Krok 4. Naucz się efektywnie zarządzać swoim czasem
Pierwszą umiejętnością, którą musi rozwinąć doktorant z rodziną, nie jest umiejętność akademicka ani intelektualna – to proste zarządzanie czasem. Oszacuj, ile godzin tygodniowo będziesz musiał poświęcić na zajęcia, czytanie i badania; jeśli dotyczy, oszacuj, ile godzin tygodniowo będziesz musiał poświęcić na obowiązki dydaktyczne lub laboratoryjne. Zanotuj ważne obowiązki rodzinne i stwórz harmonogram, który pozwoli Ci wszystko załatwić. Następnie zastanów się, jak trzymać się tego harmonogramu i zmaksymalizować wydajność.
- Na początku może się okazać, że nie szacujesz prawidłowo, ile czasu zajmie Ci przygotowanie do zajęć, czytanie lub nauczanie. Zastanów się nad poproszeniem o pomoc jednego lub dwóch starszych absolwentów, przynajmniej do czasu, aż lepiej zrozumiesz, jakie są twoje obowiązki. Starsi studenci mogą również wskazać „ukryte” godziny pracy, o których nie jesteś świadomy – praca naukowa, która jest „nieoficjalna”, ale konieczna, konferencje i wydarzenia wydziałowe i tym podobne.
- Czas sobie. Jeśli przeznaczyłeś trzy godziny na konkretne zadanie, ustaw zegar i, o ile sytuacja nie jest naprawdę rozpaczliwa, zatrzymaj się w wyznaczonym czasie. Jeśli ciągle stwierdzasz, że nie wykonujesz swoich zadań w wyznaczonym czasie, musisz zmienić swój harmonogram.
- Zastanów się nad aktywnym ograniczeniem niepotrzebnych czynności, które zajmują zbyt dużo czasu – na przykład Facebooka i innych mediów społecznościowych. Pozbycie się Facebooka (lub ustalenie stałych limitów czasu na Facebooku) może znacznie zwiększyć Twoją produktywność.
- Bądź elastyczny. Wiedz, że wymagania szkoły podyplomowej będą się zmieniać z czasem: będziesz mieć różne kursy i różne obowiązki dydaktyczne lub laboratoryjne, a różne projekty będą się rozpoczynać i kończyć. Twoje obowiązki rodzinne również ulegną zmianie, gdy twoje dzieci dorosną. To, co działa w tym miesiącu, może nie działać w przyszłym, więc zdaj sobie sprawę, że będziesz musiał stale aktualizować swój harmonogram.
Krok 5. Uzyskaj pomoc
Nauka równowagi między szkołą podyplomową a życiem rodzinnym jest wyzwaniem, a pierwsze miesiące studiów podyplomowych będą prawdopodobnie najtrudniejsze. Zapytaj o pomoc. Jeśli masz partnera, sprawdź, czy może on, przynajmniej tymczasowo, podjąć się niektórych zadań, które zwykle wykonujesz, w tym przygotowywania posiłków i prania oraz innych prac domowych. Jeśli masz szczęście, że masz w pobliżu przyjaciół i krewnych, którzy chcą pomóc, zaakceptuj ich oferty! Mogą opiekować się tobą, przynosić okazjonalne posiłki lub osłaniać cię podczas zajęć dziecka.
Krok 6. Skontaktuj się ze swoim partnerem i dziećmi
Nie daj się tak pochłonąć nowym obowiązkom, że zaniedbujesz swoje starsze. Niech twój partner i dzieci wiedzą, że zależy ci na tym, jak się dostosowują. Jeśli twój proces przystosowania sprawił, że jesteś nastrojowy, zdystansowany lub zaniedbany, przeproś i daj im znać, że spróbujesz zrobić to lepiej.
Krok 7. Zachowaj pozytywne nastawienie
Pierwsze miesiące studiów podyplomowych mogą być przytłaczające i trudne, nawet dla osób bez dzieci! Daj sobie trochę czasu na dostosowanie się i nie czuj się porażką, jeśli walczysz. W grę wchodzi proces i ostatecznie, jeśli ciężko pracujesz i dostosowujesz się tam, gdzie to konieczne, dotrzesz do miejsca, w którym musisz być.
Część 3 z 3: Przetrwanie na dłuższą metę
Krok 1. Poćwicz mówienie „nie
Niektóre zobowiązania nie są warte twojego czasu ani energii, a jeśli masz ukończyć szkołę podyplomową z rodziną, będziesz musiał nauczyć się, kiedy mówić „nie”. Szczegóły będą się różnić w zależności od konkretnej sytuacji, ale ogólnie:
- Od czasu do czasu będziesz musiał odmówić partnerowi. Twój współmałżonek lub partner może chcieć, abyś poszedł do kina w sobotnie popołudnie, ale jeśli masz pracę do wydania w przyszłym tygodniu, być może będziesz musiał odrzucić ofertę. Takie sytuacje mogą jednak podsycać urazę, więc postępuj ostrożnie i upewnij się, że otwarcie omawiasz te napięcia.
- Będziesz musiała regularnie odmawiać swoim dzieciom. Jeśli masz zamiar odnieść sukces na studiach podyplomowych, nie będziesz w stanie pozwolić swoim dzieciom uczestniczyć w każdej czynności, która im się podoba, ani przyjmować każdego zaproszenia na przyjęcie, które otrzymają. Wyjaśnij im to tak jasno, jak potrafisz.
- Będziesz musiał ograniczyć dodatkowe zobowiązania, które podejmujesz dla szkół i placówek opiekuńczych dla dzieci. Jeśli już służysz w komitecie PTA, na przykład, powiedz „nie”, gdy ktoś zadzwoni z prośbą o przyłączenie się do innego. Oprzyj się pokusie podejmowania niepotrzebnego zbierania funduszy lub pracy wolontariackiej.
- Będziesz musiał nauczyć się mówić „nie” pewnym możliwościom akademickim. To może być pole minowe: nie chcesz sabotować swojego sukcesu jako absolwent, zrazić doradcę lub profesora lub przegapić kluczowych okazji. Jednak nie możesz zrobić wszystkiego. Uświadom sobie, że nie ma nic złego w przegapieniu okazjonalnego wydarzenia w dziale, odrzucenia możliwości wystąpienia na konferencji lub rezygnacji z aktywnej roli w organizacji działu.
Krok 2. Wiedz, kiedy musisz powiedzieć „tak
„Jeśli zbyt często mówisz „nie” lub mówisz niewłaściwie, szybko poczujesz, że zawodzisz – na studiach magisterskich, rodzicielstwie lub obu. Niektóre zobowiązania w zasadzie nie podlegają negocjacjom. Szczegóły będą się różnić w zależności od osobistych okoliczności, ale ogólnie:
- Musisz odróżnić „chce” i „potrzeby” swojej rodziny. Jeśli zbyt często powiesz „nie” swojemu partnerowi, poczuje się on zaniedbany, niekochany, zły i urażony, a to nie jest sprawiedliwe. Wiedz, kiedy musisz spędzić więcej czasu ze swoim partnerem lub odciążyć go od niektórych prac domowych. To samo dotyczy twoich dzieci: nie zaniedbuj ich potrzeb w imię swojej kariery naukowej. Upewnij się, że spędzasz z nimi wystarczająco dużo czasu i pozwalasz im na zabawne zajęcia.
- Musisz rozpoznać, co jest niezbędne do odniesienia sukcesu na studiach podyplomowych. Wiedz, że zrobienie absolutnego minimum, aby pokonać każdą przeszkodę i zdobyć dyplom, może nie wystarczyć, aby osiągnąć swoje cele; w niektórych sytuacjach – ale nie we wszystkich! – będziesz też musiał się wyróżniać i imponować ludziom. Powiedz „tak” wystarczającej liczbie zobowiązań akademickich, wydarzeniom wydziałowym, konferencjom w swojej dziedzinie i podróżom w celach badawczych, aby zapewnić pożądany poziom sukcesu.
Krok 3. Wyrób nawyk wcześniejszego kończenia zadań akademickich
Ogólnie rzecz biorąc, dobrą strategią jest zlecanie pracy akademickiej z wyprzedzeniem, więc jeśli ważne seminarium ma się odbyć w dany piątek, postaraj się, aby Twoja praca została wykonana w piątek wcześniej. Ustalenie tych wczesnych terminów dla siebie daje ci poduszkę, abyś nie odwracał rzeczy późno, gdy pojawią się nieprzewidziane problemy. Kiedy masz rodzinę, cały czas pojawiają się nieprzewidziane problemy! Twoje dziecko zachoruje; zostaniesz wezwany na konferencję rodziców z nauczycielami; Twój partner będzie miał problem w pracy. Nie chcesz w ostatniej chwili zdawać sobie sprawy, że nie będziesz miał czasu, aby coś osiągnąć.
Krok 4. Odpuść perfekcjonizm
Wielu doktorantów jest perfekcjonistami; ciężko pracują i chcą, aby wszystko, co robią, miało jakość A+. Ostatecznie jednak ten perfekcjonizm stanie ci na drodze – w szkole i w domu – uniemożliwiając ci osiągnięcie celów i cieszenie się życiem. Nie chcesz być próżniakiem ani być znanym z przeciętnej pracy, ale nie musisz się męczyć, próbując być najlepszy we wszystkim.
- Uświadom sobie, że większość zadań akademickich to przeszkody, które należy przeskoczyć, a nie monumentalne wysiłki wymagające geniuszu lub perfekcji. Nie bądź dla siebie taki surowy.
- Lepiej jest oddać pracę na czas, zakładając, że jakość jest rozsądna dla twojego programu, niż prosić o rozszerzenia. Zrób to i skończ, nawet jeśli uważasz, że możesz to zrobić lepiej; nie wbijaj się w „dług akademicki”, pozwalając, by zadania zbyt długo wisiały w Twoim kalendarzu.
- Pozbądź się pragnienia utrzymywania idealnie czystego domu i bycia idealnym rodzicem. To się nie zdarzy, a spędzanie niepotrzebnych godzin na próbie jej realizacji spowoduje tylko frustrację i wyczerpanie.
Krok 5. Znajdź czas na życie towarzyskie
Pomiędzy pracą akademicką, obowiązkami rodzicielskimi a małżeństwem lub innym związkiem możesz czuć, że nie masz w ogóle czasu na kontakty towarzyskie. Ale lepiej wygospodarować trochę czasu. Uczestnictwo w imprezie lub wypicie od czasu do czasu drinka lub kolacji z przyjaciółmi ożywi Cię i przypomni, że jesteś osobą spoza rodzicielstwa i środowiska akademickiego.
Staraj się czasem spotykać z ludźmi z twojego programu, a innym razem z ludźmi, którzy nie są w twoim programie. Oba rodzaje przyjaciół są cenne. Twoi akademiccy przyjaciele mogą współczuć ci z powodu ukończenia studiów, a twoi nieakademiccy przyjaciele mogą ci przypominać o twoim życiu poza nią
Krok 6. Postaraj się wziąć jeden dzień w tygodniu wolny od całej pracy akademickiej
Jeśli to możliwe, zarezerwuj sobotę lub niedzielę jako dzień wolny od pracy. Ta praktyka zapewni ci zaplanowany czas dla rodziny i wierz lub nie, reszta może sprawić, że będziesz lepszym uczniem po powrocie do pracy.
Krok 7. Bądź przykładem dla swoich dzieci
Kiedy czujesz się smutny, że nie masz więcej czasu z rodziną, pamiętaj, że dajesz przykład swoim dzieciom. To może być takie dobre, gdy postrzegają cię jako kogoś, kto długo i ciężko pracuje, aby osiągnąć długoterminowy cel. Kiedy dorosną, będą pamiętać, że to zrobiłeś i może to zainspirować ich do ciężkiej pracy na własne cele.
Krok 8. Świętuj kamienie milowe
Szkoła podyplomowa może trwać długo. Nie czekaj, aż zdobędziesz dyplom, aby świętować swoje osiągnięcia – bądź dumny z mniejszych kroków po drodze! Kiedy skończysz pracę, wystąpisz na konferencji, zdasz egzaminy, opublikujesz artykuł lub uczysz świetną klasę, ciesz się chwilą i upewnij się, że twoja rodzina będzie świętować razem z tobą.
Porady
- Ukończenie studiów magisterskich z rodziną będzie czasami stresujące i wyczerpujące. Jeśli czujesz się bardzo niespokojny lub bardzo przygnębiony, rozważ wizytę u doradcy, który pomoże ci poradzić sobie z tymi uczuciami. Większość uniwersytetów udostępnia te zasoby w kampusie.
- Upewnij się, że wykorzystujesz wszystkie swoje zasoby. Niektóre uniwersytety oferują pomoc w przygotowaniu i/lub opłaceniu opieki nad dziećmi; niektóre mają organizacje dla rodziców uczniów; niektóre oferują nagrody lub stypendia, zwłaszcza dla absolwentów z rodzinami. Rozpytaj się i poszukaj informacji na stronach internetowych uczelni: może być dostępna pomoc.