Nawet jeśli nie planujesz publikować artykułu naukowego, możesz zostać poproszony o napisanie w tym formacie na kurs uniwersytecki lub inny program. Ponieważ artykuły naukowe są pisane w określonym formacie, nauka ich dobrego pisania jest zarówno łatwa, jak i konieczna. Przestrzeganie przewodnika stylu i znajomość niezbędnej zawartości każdej sekcji pomoże ci rozwinąć umiejętności jako pisarza naukowego.
Kroki
Część 1 z 4: Formatowanie papieru
Krok 1. Poznaj swoich odbiorców
Jeśli pracujesz w dziedzinie, która przekracza dyscypliny, być może będziesz musiał napisać artykuł nieco inaczej, niż gdybyś kierował informacje na jedną dziedzinę. W niektórych przypadkach możesz chcieć, aby twoje badanie było dostępne dla wszystkich czytelników, więc musisz napisać artykuł w sposób, który wszyscy zrozumieją. W innych przypadkach odbiorcami mogą być osoby z tej samej dziedziny, które mają podstawową wiedzę na dany temat.
- Ponieważ jest to artykuł techniczny, będziesz musiał użyć jakiegoś technicznego języka, ale unikaj żargonu ze względu na żargon i używaj akronimów tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.
- Zdefiniuj wszystkie akronimy przy pierwszym użyciu pełnego słowa lub frazy, a następnie użyj akronimu w dalszej części artykułu.
Krok 2. Użyj aktywnego głosu
W większości dzienniki będą wymagały używania aktywnego głosu. Nie dotyczy to każdego dziennika, więc przed rozpoczęciem pisania sprawdź przewodnik po stylu. Aby używać aktywnego głosu, napisz zdania takie jak „Przeprowadziliśmy ten eksperyment…” zamiast „Eksperyment został przeprowadzony…”.
Krok 3. Postępuj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi stylu publikacji
Jeśli przesyłasz artykuł do czasopisma w celu publikacji, będzie on miał przewodnik stylistyczny lub przewodnik autora, który szczegółowo opisuje wszystkie niezbędne formatowanie. Podaje maksymalną liczbę słów, rozmiar marginesów, rozmiar/styl czcionki, format przypisów itp. Przy przesyłaniu artykułu do publikacji bezwzględnie konieczne jest przestrzeganie wskazówek autora.
Wszelkie ograniczenia dotyczące rozmiarów tabel/rysunków lub legendy tabel/rysunków zostaną również uwzględnione w przewodniku stylistycznym
Krok 4. Uporządkuj papier we właściwej kolejności
Każda praca naukowa ma taką samą strukturę. Rozpoczyna się streszczeniem, które krótko podsumowuje artykuł, a następnie prowadzi do wprowadzenia. Następne są materiały i metody, a za nimi wyniki. Artykuł kończy się częścią dyskusyjną i spisem piśmiennictwa.
- Niektóre czasopisma przenoszą materiały i metody na koniec artykułu i/lub łączą wyniki z sekcją dyskusji. Sprawdź przewodnik stylu dla konkretnego czasopisma, do którego przesyłasz.
- Chociaż jest to kolejność publikacji artykułu, niekoniecznie jest to najlepsza kolejność pisania każdej sekcji. Postępuj zgodnie z instrukcjami w sekcji „Pisanie sekcji”, aby uzyskać najlepszy sposób komponowania papieru.
Część 2 z 4: Pisanie sekcji
Krok 1. Zacznij od sekcji Materiały i metody
Kiedy siadasz do pisania pracy naukowej, pierwszą sekcją, którą chcesz napisać, jest sekcja materiałów i metod. Jest to najłatwiejsze miejsce do rozpoczęcia i nie wymaga dużo czasu na ukończenie. Metody powinny być jasno opisane, a każdy z odpowiednim przeszkoleniem powinien być w stanie powtórzyć twoje eksperymenty na podstawie tej sekcji.
- Należy dołączyć materiały użyte do każdej metody, z odniesieniem do firmy i numerem katalogowym do zakupu.
- Należy dołączyć opis wszystkich metod statystycznych zastosowanych w artykule.
- Powinieneś również dołączyć wyjaśnienia dotyczące wszelkich zgód etycznych potrzebnych do ukończenia badań.
Krok 2. Opisz wyniki w sekcji Wyniki
Sekcja wyników jest dość oczywista. Jest to część artykułu, w której opisujesz wyniki uzyskane w trakcie badania. Wyniki należy przedstawiać neutralnie i odwoływać się do wszelkich tabel i rycin zawartych w artykule. Możesz podsumować wyniki, ale nie omawiaj danych.
- Nie musisz uwzględniać każdego przeprowadzonego eksperymentu lub zaobserwowanego wyniku, tylko informacje potrzebne do przekonania odbiorców o swoich odkryciach.
- To nie jest sekcja do spekulacji lub wyciągania wniosków. To przychodzi później w dyskusji.
Krok 3. Zinterpretuj swoje dane w sekcji Dyskusja
To tutaj interpretujesz swoje wyniki i omawiasz je w kontekście tego, co już wiadomo na Twój temat. Wyciągnij wnioski na temat danych i porozmawiaj o przyszłych eksperymentach, które chciałbyś przeprowadzić, aby pogłębić badania. Celem jest przekonanie czytelnika, że te dane są ważne i powinien o nie dbać. Unikaj zwykłego powtarzania tego, co już powiedziałeś w sekcji wyników.
- Unikaj wygłaszania dzikich twierdzeń, które nie mogą być poparte danymi.
- Nie ignoruj innych dokumentów, które zaprzeczają twoim odkryciom; przedyskutuj je i przekonaj czytelnika, dlaczego Twoje dane są poprawne pomimo innych informacji.
- Niektóre czasopisma łączą wyniki i dyskusję w 1 większą sekcję. Sprawdź w dzienniku, zanim zaczniesz pisać.
Krok 4. Przejrzyj literaturę we wstępie
Wstęp polega na tym, że przekonujesz czytelników, że badanie, które zrobiłeś, jest ważne i mówisz im, dlaczego jest ważne. W tej części należy dokładnie przejrzeć dostępną literaturę, omówić problem, jego znaczenie, istniejące rozwiązania i lukę, którą stara się wypełnić Twoja praca.
- Przedstaw swoją hipotezę i cele na końcu wprowadzenia.
- Unikaj długich wstępów; chcesz być wyczerpujący, ale zwięzły.
Krok 5. Podsumuj pracę w streszczeniu
Zachowaj streszczenie, aż reszta pracy będzie gotowa. Długość tej sekcji jest zwykle zależna od czasopisma, ale zazwyczaj wynosi około 250 słów. Jest to krótkie podsumowanie, aby powiedzieć czytelnikom, co zrobiłeś i jakie były ważne odkrycia. Ostatnie zdanie powinno zawierać pewną interpretację/wniosek na temat ustaleń.
Pomyśl o abstraktach jako o reklamie zachęcającej ludzi do dalszego czytania
Krok 6. Napisz opisowy tytuł
Ostatnim aspektem pracy do wypełnienia jest napisanie tytułu. Chcesz, aby tytuł był konkretny i odzwierciedlał dane przedstawione w artykule. To jest zwiastun gazety, więc chcesz przyciągnąć ich uwagę. Jednocześnie chcesz być zwięzły i używać jak najmniejszej ilości słów.
- Unikaj technicznego żargonu i skrótów/akronimów.
- Zastanów się, które słowa kluczowe chcesz otagować, aby czytelnicy szukający artykułów na określony temat byli kierowani do Twojej pracy.
Część 3 z 4: Tworzenie rysunków i tabel
Krok 1. Wybierz prezentację danych w postaci rysunku lub tabeli
Sposób, w jaki przedstawiasz dane, zależy wyłącznie od Ciebie, ale istnieją pewne wskazówki, które pomogą Ci zdecydować, jak najlepiej pokazać je czytelnikom. Tabele służą do przedstawienia surowych danych z eksperymentu, natomiast liczby służą do zilustrowania porównań. Jeśli dane można z łatwością określić w 1-2 zdaniach, nie ma potrzeby stosowania rysunku ani tabeli.
- Tabele są często używane w celu dostarczenia informacji na temat składu grupy badawczej lub stężeń stosowanych w badaniu.
- Rysunki służą do wizualnego porównania wyników eksperymentalnych różnych grup.
Krok 2. Odpowiednio sformatuj tabelę
Prezentując dane w tabeli, należy wyrównać wszystkie miejsca dziesiętne w liczbach. Tabele zawierają krótkie, zrozumiałe tytuły i krótkie legendy wyjaśniające akronimy.
- Nie dołączaj tabel, jeśli nie ma do nich odniesienia w tekście. Możesz dodać te tabele do załącznika, jeśli jest to absolutnie konieczne.
- Umieść legendę bezpośrednio nad tabelą.
Krok 3. Spraw, aby zbiory danych były łatwo rozróżnialne
Tworząc figurę, unikaj dodawania zbyt wielu zestawów danych do jednego wykresu. Będzie to wyglądać na zagracone i trudne do zrozumienia dla czytelnika. Może być konieczne podzielenie danych na wiele wykresów. Nie zmienia to sposobu, w jaki dane są analizowane lub interpretowane, a jedynie ułatwia ich przeglądanie.
- Unikaj dodawania więcej niż 3-4 zestawów danych na wykres.
- Prawidłowo oznacz wszystkie osie i użyj odpowiednich skal.
Krok 4. Dołącz znaczniki skali na zdjęciach
Używając obrazów mikroskopowych lub fotografii próbek, należy dołączyć podziałkę, aby czytelnik zrozumiał rozmiar tego, na co patrzy. Spraw, aby pasek skali był wyraźny, rozmiar czcionki był czytelny i umieść go w rogu obrazu.
Jeśli obraz jest ciemny, ustaw pasek skali na biały. Jeśli obraz jest jasny, ustaw pasek skali kontrastowo ciemny. Jeśli czytnik nie widzi paska skali, nie jest to przydatne
Krok 5. W miarę możliwości używaj czarno-białych obrazów
Jeśli artykuł dotyczy kursu, ten krok niekoniecznie ma zastosowanie. Jeśli przesyłasz do czasopisma, obowiązują znaczne opłaty związane z kolorowymi obrazami, więc unikaj używania kolorowych cyfr, jeśli zamiast tego możesz użyć stylów linii lub wykresów wzorzystych.
Jeśli używasz koloru, użyj uzupełniających kolorów wyciszonych, które nie krzyczą poza stronę
Krok 6. Użyj czcionek, które są wystarczająco duże do czytania
Podczas tworzenia rysunku czcionka może wyglądać doskonale czytelnie, ale pamiętaj, że będzie mniejsza po umieszczeniu w samym papierze. Zanim oddasz kartkę, przejrzyj wszystkie rysunki i upewnij się, że cały tekst jest czytelny bez konieczności mrużenia oczu.
Krok 7. Napisz legendy figur opisujące dane
Legenda do rysunku nie powinna być zbyt długa, ale powinna zawierać wystarczającą ilość informacji dla czytelnika, aby mógł zinterpretować dane bez czytania odpowiedniego tekstu w artykule. Przeliteruj wszystkie użyte akronimy.
Legenda rysunku powinna być umieszczona pod samym rysunkiem
Część 4 z 4: Właściwe cytowanie źródeł
Krok 1. Użyj cytatów w tekście
Każde źródło powinno być cytowane bezpośrednio w artykule. Jeśli składasz oświadczenie na podstawie informacji przeczytanych w książce lub innym artykule w czasopiśmie, należy je zacytować bezpośrednio po oświadczeniu. Jeśli masz wiele odniesień, które wspierają jeden fakt, przytocz je wszystkie. Pamiętaj, że więcej cytatów nie oznacza lepszego artykułu.
- Cytuj recenzowaną literaturę, rękopisy i opublikowane dane.
- Unikaj komunikacji osobistej, przedłożonych, ale niepublikowanych rękopisów i artykułów nie w języku angielskim.
Krok 2. Sprawdź przewodnik po stylu dla formatu
Jeśli przesyłasz artykuł do publikacji, czasopismo, do którego przesyłasz, będzie miało konkretny przewodnik stylistyczny, który szczegółowo określi format cytatów w tekście i listę referencyjną na końcu. Jeśli artykuł dotyczy kursu, poproś profesora o format.
Niektóre czasopisma używają inline cytowania (autor, rok publikacji) z alfabetyczną listą na końcu. Inne czasopisma po prostu używają numerów w indeksie górnym w artykule i mają na końcu ponumerowaną listę odniesień
Krok 3. Dopasuj treść do źródła
Upewnij się, że źródło, z którego korzystasz, dokładnie odzwierciedla informacje, które mówisz. Jeśli źródło nie potwierdza twojego oświadczenia, znajdź inne źródło.
Parafrazuj źródło i unikaj bezpośrednich cytatów. Jeśli musisz cytować bezpośrednio, umieść informacje w cudzysłowie i określ stronę, z której pochodzi cytat
Krok 4. Unikaj cytowania „powszechnej wiedzy
„W wielu czasopismach obowiązuje ograniczenie liczby cytowań, które można wykorzystać w artykule. Chcesz, aby Twój artykuł był dobrze cytowany, ale jeśli masz limit, chcesz mieć pewność, że cytujesz ważne informacje, które wspierają Twoje wnioski. Jeśli nie masz pewności co do informacji, zachowaj ostrożność i zacytuj je.
Jeśli coś jest uważane za wiedzę powszechną w danej dziedzinie, nie trzeba tego cytować. Na przykład stwierdzenie, że DNA jest materiałem genetycznym organizmu, nie wymaga cytowania
Krok 5. Użyj programów cytowania
Najłatwiejszym sposobem skompilowania wszystkich twoich referencji jest użycie programu, takiego jak Endnote lub Mendeley. Programy te organizują odniesienia w dokumencie i zapewniają poprawność formatu. Wiele czasopism ma format cytowania, który można pobrać i zaimportować do menedżera bibliografii, który zaktualizuje wszystkie odniesienia do formatu wymaganego dla danego czasopisma.
- Menedżerowie referencji pomagają uniknąć błędnych cytowań i oszczędzają godziny pracy, aktualizując listę cytowań pojedynczo w miarę postępów.
- Więcej informacji na temat programów cytowania znajdziesz na
Przykładowy papier
Przykładowy artykuł naukowo-badawczy
Wsparcie wikiHow i odblokuj wszystkie próbki.