Nie zawsze jest łatwo powiedzieć ludziom, jak się czujesz. Jeśli jesteś nieśmiały lub wolisz unikać konfrontacji, możesz pozwolić, by ominęła Cię okazja do podzielenia się swoimi poglądami lub przeciwstawienia się temu, w co wierzysz. Chociaż czasami może to być onieśmielające, stawanie się bardziej asertywnym w rozmowach może zmienić twoje życie. Zwiększy to twoją pewność siebie, sprawi, że będziesz bardziej stanowczy w swoich przekonaniach i sprawi, że ludzie zwrócą uwagę, kiedy otworzysz usta. Nauka swobodnego mówienia w myślach polega na zmianie swojego nastawienia – musisz mieć wiarę, że to, co mówisz, jest warte usłyszenia.
Kroki
Część 1 z 3: Nauka mówienia
Krok 1. Zachowaj spokój i opanowanie
Zanim zaczniesz mówić, uspokój się i spróbuj uspokoić nerwy. Oddychaj powoli i głęboko, licząc do dziesięciu. Zrelaksuj się i pozwól swoim myślom się uspokoić; odrzuć wątpliwości i inne negatywne myśli. To normalne, że zaczynasz się bać, gdy cała uwaga skupia się na tobie. Im bardziej kontrolujesz swoje słowa i emocje, tym lepiej będziesz w stanie prowadzić rozmowę.
Staraj się nie denerwować, gdy jesteś sfrustrowany lub temat jest czymś, co Cię pasjonuje. Stawanie się zbyt emocjonalnym może utrudnić wypowiedzenie tego, co próbujesz powiedzieć
Krok 2. Otwórz się na ludzi, z którymi czujesz się komfortowo
Przygotuj się na mówienie w gronie bliskich przyjaciół i rodziny. Gdy poczujesz się lepiej, stopniowo wychodź ze swojej strefy komfortu, aż przestaniesz bać się, że usłyszysz swój głos. Większości ludzi o wiele łatwiej jest wyrażać się najbliższym ludziom niż całkowicie obcym, którzy, jak się martwią, będą ich oceniać.
- Zacznij od zaoferowania swojego wkładu w luźne rozmowy, w których nie będziesz się wstydzić wyrażania swojej opinii. Na przykład możesz zacząć od spontanicznych obserwacji, takich jak „Kolacja była dziś naprawdę świetna, mamo” lub „Tak naprawdę nie obchodzi mnie ten program. Czy moglibyśmy obejrzeć coś innego?” Wymiany takie jak te raczej nie kończą się wyzwaniem lub kłótnią.
- Rozmowa z osobami, które już znasz, pozwala odciąć się od samokrytycznych myśli i skoncentrować się na wiadomości.
Krok 3. Używaj asertywnego tonu głosu
Wyjdź głośno i wyraźnie, zdecydowanym, pewnym siebie tonem. Nie spiesz się z myślami – nie mrucz ani nie próbuj mówić zbyt szybko. Cisi ludzie często pozostają niesłyszalni nie tylko ze względu na niski poziom głośności ich głosów, ale także dlatego, że ich ogólne zachowanie sygnalizuje innym, że nie są warci słuchania.
- Jeśli rozwiniesz urzekający głos mówiący, jest bardziej prawdopodobne, że ludzie potraktują to, co masz do powiedzenia poważnie.
- Bycie asertywnym jest dobre. Bycie głośnym lub apodyktycznym nie jest. Poznaj różnicę, aby nie zrażać słuchacza.
Krok 4. Bądź pewny siebie
Przede wszystkim uwierz w siebie. Jeśli tego nie zrobisz, twoje słowa nie będą miały przekonania. Warto przypomnieć sobie, że jesteś wyjątkową osobą z własnymi myślami, wartościami i pomysłami. Jeśli nie masz odwagi, by upublicznić te rzeczy, nikt nigdy nie odniesie korzyści z ich wysłuchania.
- Jeśli musisz, „udawaj, aż ci się uda”. Udawaj, że czujesz się bardziej komfortowo, dzieląc się opinią niż jesteś. W końcu nie będzie to wydawać się tak wielkim problemem.
- Rozwijaj pewne umiejętności mówienia. Spójrz osobie, z którą rozmawiasz, w oczy i używaj mocnego, aktywnego języka. Unikaj wyrażeń wypełniających, takich jak „um”, „lubię” i „wiesz?” To osłabia twój wpływ.
Część 2 z 3: Przezwyciężanie strachu przed konfrontacją i ośmieszeniem
Krok 1. Nie przejmuj się tym, co myślą inni ludzie
Zapomnij o próbach zadowolenia. Strach przed osądem nie powinien powstrzymywać Cię przed poinformowaniem świata o tym, jak się czujesz. Nie wszyscy będą zawsze zainteresowani lub zgadzają się z tym, co mówisz. Nie powinno to zniechęcać Cię do wymierzania sobie sprawiedliwości.
Zadaj sobie pytanie, co najgorszego może się wydarzyć, jeśli się odezwiesz. Gdy przyjrzysz się uważnie swoim powodom, by milczeć, przekonasz się, że zaczynają znikać
Krok 2. Uwierz w to, co mówisz
Trzymaj się słuszności swoich poglądów. Aby twoje słowa nabrały wagi, sam musisz uznać ich wartość. Nawet jeśli ty i ludzie wokół ciebie nie patrzycie na siebie, ważne jest, abyś miał odwagę ujawnić swoją pozycję. Niepokój o to, jak możesz być postrzegany, nie powinien powstrzymywać Cię od stania za tym, co uważasz za słuszne.
- Trzymaj się broni. Nie zawsze łatwo jest zdobyć się na odwagę, by powiedzieć komuś „jesteś samolubny” lub „nie sądzę, że to, co robisz, jest słuszne”. Jeśli jednak czujesz naglącą potrzebę wypowiedzenia się na jakiś temat, prawdopodobnie oznacza to, że jest to ważne.
- Wyrażaj swoje opinie bez wstydu, ale nie wpychaj ich nikomu do gardła.
Krok 3. Nie wahaj się
Kiedy nadejdzie okazja do rozmowy, wykorzystaj ją. Bądź świadomy dyskusji, które toczą się wokół ciebie i poczekaj na odpowiedni moment, aby wpłacić swoje dwa centy. Twoi słuchacze mogą być pod wrażeniem tego, co masz do powiedzenia, co skłania ich do częstszego szukania twojego wkładu. Zbyt wiele osób powstrzymuje się, ponieważ boi się zwrócić na siebie uwagę lub powiedzieć coś głupiego, ale nigdy nie wiadomo, kiedy dostaniesz kolejną szansę.
- Wygłaszanie asertywnych stwierdzeń i zadawanie dobrze przemyślanych pytań świadczy o inicjatywie. Nawet mówiąc: „Nie jestem pewien, czy zrozumiałem ten ostatni punkt. Czy mógłbyś to jeszcze raz wyjaśnić?” pokazuje, że jesteś zaangażowany i starasz się promować równą dyskusję.
- Zanim zdobędziesz odwagę, by mówić, ktoś inny mógł już powiedzieć to, co zamierzałeś powiedzieć.
Krok 4. Załóż, że inni się z tobą zgodzą
Przestań mówić sobie „Nikt nie chce znać mojej opinii”. Twoje myśli są tak samo uzasadnione, jak czyjekolwiek inne. W rzeczywistości mogą być zgodne z większością osób, które są zbyt nieśmiałe, by same się wypowiadać. Kiedy spodziewasz się, że zostaniesz wyśmiany lub zaprzeczony, podkopujesz tylko to, jak się czujesz.
Bycie świadkiem twojej pewności siebie i chęci odważnego wyrażania swoich roszczeń może zainspirować innych do swobodniejszego popierania własnych przekonań
Część 3 z 3: Wiedza, kiedy należy mówić
Krok 1. Przyczyń się do pouczających dyskusji
Jeśli rozmowa może być korzystna dzięki twojemu uczestnictwu, włącz się. Zdrowa wymiana pomysłów jest niezbędna, aby stać się osobą bardziej wyrozumiałą. Zwykle istnieje możliwość uczenia się z głębokiego, zaangażowanego emocjonalnie dyskursu i możliwość przekazania własnej mądrości.
- Przedstaw uparte komentarze słowami takimi jak „Myślę…” lub „Jestem przekonany, że…”
- Bądź świadomy tego, jak prezentujesz się w dyskusjach o polityce, religii i kwestiach etycznych, ponieważ mogą one łatwo wywołać konflikt.
Krok 2. Zaangażuj się w proces podejmowania decyzji
Bądź aktywny w planowaniu lub podejmowaniu decyzji. Wyjaśnij swój sposób myślenia i wyjaśnij, jakie są twoje preferencje. Trzymając język za zębami, tracisz swój głos w podejmowanych decyzjach, nawet jeśli mają one na ciebie wpływ.
- Działanie tak małe, jak zawetowanie opcji, gdzie zjeść obiad, może sprawić, że poczujesz się bardziej upoważniony do mówienia.
- Jeśli nie masz pewności, czy dany pomysł zostanie zaakceptowany, spraw, by brzmiało to jak burza mózgów. Spróbuj czegoś w stylu „Czy uważasz, że lepiej by było, gdybyśmy…” lub „Co jeśli zamiast chodzić do teatru, zwijamy się w kłębek i oglądamy film na kanapie?”
Krok 3. Nie pozwól, aby milczenie pomylono z aprobatą
Brak wypowiedzi może zostać błędnie zinterpretowany jako pobłażliwość lub obojętność. Jeśli sprzeciwiasz się czemuś, powiedz to. Zajmij szczere stanowisko w sprawach budzących zastrzeżenia, zachowania i przekonania w sposób nie budzący wątpliwości. W przeciwnym razie ponosisz taką samą winę za okoliczności, jak osoba, która je stworzyła.
- Pogardliwe spojrzenie nigdy nie przyniesie takiego efektu, jak silne pytanie „Co sprawia, że myślisz, że takie zachowanie jest dopuszczalne?”.
- Nie możesz zmienić stanu rzeczy, dopóki nie wskażesz im, co jest z nimi nie tak.
Krok 4. Zachowaj kulturę
Bądź grzeczny, opanowany i chętny do słuchania, nawet (a może zwłaszcza), gdy zwykła dyskusja przeradza się w kłótnię. Staraj się zawsze zachęcać do pełnej szacunku i otwartej komunikacji. Sposób, w jaki zachowujesz się w rozmowie, powinien służyć jako pozytywny przykład. Wiedza, kiedy najlepiej powstrzymać się od swojej opinii lub stłumić chęć wyrażenia swoich myśli, jest tak samo ważna jak wiedza, kiedy mówić z dumą.
- Oprzyj się pokusie zniżania się do obelg pośród gorącej kłótni. „Przepraszam, ale się nie zgadzam” przekazuje to samo, ale bez wrogości. Jest o wiele bardziej prawdopodobne, że osoba, z którą rozmawiasz, wysłucha Cię i potraktuje poważnie, jeśli potrafisz zachować zimną krew.
- Zastanów się dwa razy, zanim powiesz coś, o czym wiesz, że może urazić lub zostać odebrany w niewłaściwy sposób.
Porady
- Nie owij się w bawełnę – mów to, co masz na myśli i miej na myśli to, co mówisz.
- Skoncentruj się na jasnym przekazywaniu wiadomości, cokolwiek to jest. Twój słuchacz nigdy nie powinien zgadywać znaczenia tego, co mówisz.
- Na początku zebranie odwagi, by wyrazić swoje zdanie, może być onieśmielające. Dla wielu osób bycie bardziej pewnym siebie może być dążeniem na całe życie. Nie musisz zmieniać osoby, którą jesteś z dnia na dzień. Po prostu poczuj się bardziej komfortowo, dzieląc się swoimi przemyśleniami stopniowo, aż nie będzie to już taka zniechęcająca perspektywa.
- Oprócz doskonalenia umiejętności mówienia, ćwicz stanie się dobrym słuchaczem. Ważne jest również wysłuchanie opinii innych osób.
- Ogranicz lub wyeliminuj przekleństwa i wulgaryzmy ze swojego słownika. Może być trudno poważnie potraktować mówcę, który stale używa obraźliwego języka.
Ostrzeżenia
- Staraj się nie dominować w rozmowie. Daj wszystkim uczciwą szansę na wypowiedzenie się.
- Kieruj się najlepszym osądem przy określaniu, co można powiedzieć, a co nie. Nie pozwól, aby twoje usta wpędzały cię w kłopoty.